AKUT’un Deprem Eğitimi El Kitabıhttps://4yaprakliyonca.com/wp-content/uploads/2017/07/deprem-kitabı-foto-762x1024.jpeg7621024Yonca TokbaşYonca Tokbaşhttps://secure.gravatar.com/avatar/3abfd7a773e1c529da1c3194d898a130eaae29a8fafa243a0c7d717da070899d?s=96&d=mm&r=g
Bodrum Depremi hayatımda yaşadığım, merkezine en yakın olduğum en büyük deprem. 6.6 şiddetinde, 3-4 atom bombası gücündeydi. Bodrum mimarisi, doğal yapısı sayesinde can kaybı yok. Bodrum yapısına ve özelliklerine dair…
Hoş, çok hoş bir kadındı. Herkes ilk bakışta bunun sarışınlıkla alakalı olduğunu düşünürdü. Evet sarışındı. Oysa sarışınlık edinilebilir bir meziyetdi. Çok alımlıydı. Yürüdüğü zaman baktırırdı. Konuştuğu zaman dinletir, sorduğu zaman…
Ölü çocuklar ve reklamlarhttps://4yaprakliyonca.com/wp-content/uploads/2016/12/şimdi-reklamlar-1024x767.jpeg1024767Yonca TokbaşYonca Tokbaşhttps://secure.gravatar.com/avatar/3abfd7a773e1c529da1c3194d898a130eaae29a8fafa243a0c7d717da070899d?s=96&d=mm&r=g
Hayatımın şu son birkaç yılına damga vuran iki üç tane çok feci kırılma noktası var. Bunlardan biri Soma Maden faciası. İkincisi Bodrum’da sahile minicik bedeni vuran o canım çocuk. Adını…
Küçücük bir insan nasıl oluyor da bu kadar ciddi “başarısızlık endişesi” yaşıyor? Aileler, ebeveynler, okul, sokak, park… Biz…hangi ortam olursa olsun, çocuklara bu kadar ağır bir kaygıyı nasıl yükleyebiliyoruz? Ben…
Şu resimde gördüğünüz kurabiye, annemin yaptığı gayet basit, klasik; malzemelerinde pek tabi un, şeker, kabartma tozu, yumurta, yoğurt, zeytin yağı olan ve görüldüğü üzere üstüne de 1 adet ceviz kondurulan…
Bu fotoğraftaki fotoğrafı çeken Pam Durant Tanlı’ya teşekkür ederim… Desteklemek, anlatmak isteyip atladığım şeyler var. Bunu bana hatırlatan küçük bir kız çocuğu oldu bu sabah. Ela’ya teşekkür ederim. Uzun zamandır…
Taştan hayat yazısıhttps://4yaprakliyonca.com/wp-content/uploads/2016/09/taşları-tırmanan-yonca-rfc-2016.jpg960639Yonca TokbaşYonca Tokbaşhttps://secure.gravatar.com/avatar/3abfd7a773e1c529da1c3194d898a130eaae29a8fafa243a0c7d717da070899d?s=96&d=mm&r=g
Bu fotoğrafa durup durup bakıyorum. Taşlara. Taşların dizimine. Yan yana alt alta üst üste dizilmişliklerindeki düzene.. Gölgeme, sağ elimin duruş şekline; çelimsizce ve sanki o taşı şöyle sıkı sıkı tutsam…
O küçük kız çocuğu ile konuştun mu hiç?https://4yaprakliyonca.com/wp-content/uploads/2016/08/IMG_4470-e1492243689504.jpg800800Yonca TokbaşYonca Tokbaşhttps://secure.gravatar.com/avatar/3abfd7a773e1c529da1c3194d898a130eaae29a8fafa243a0c7d717da070899d?s=96&d=mm&r=g
Bu yazı benim için önemli.. Kendimi kaybettiğim, bi şeyleri anlamakta ve yolumu bulmakta zorlandığım zamanlarda okuyup hatırlamam gerek diye yazdım.. Kendime yazdım aslında.. Kim bilir belki sizin de soracak başka…
Bundan birkaç sene önce aşağıda linkini verdiğim “Uzaydan DünyaMa bakınca” diye bir yazı yazmıştım. Son 1 haftadır bu yazıda yazdığım her şey çok, hem de çok, anlam kazandı. Sürekli aklımda…