İletişim - Yonca Tokbaş

YAZAR / KOŞAR / KONUŞMACI / ARI SEVER

- Desteklemek İstiyorum

Ana Sayfa
Hakkında
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Yazılar
Kitap
Projeler
Basın
İletişim

İletişim

İsim (gerekli)

E-Mail Adresiniz (gerekli)

Konu

Mesajınız

bilgi@4yaprakliyonca.com

4yaprakliyonca

Unutulmaz anılar! İlk ve tecrübesiz koşu za

Unutulmaz anılar! İlk ve tecrübesiz koşu zamanlarımdı. Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur.. köprüden çıkışta rampa olduğunu tekerlekli sandalye iterken ilk fark ediş.. sandalyeyi itmenin zor olduğunu zannederken, İstanbul gibi bir şehirde sandalye ile yaşamanın ne kadar zor olduğunu ilk ve anca idrak ediş... Barbaros Bulvarı’ndan inerken kayan tekerler, fren yaparak -iterek değil çekerek- koşmak.. Takım arkadaşlığı ve çalışmasına dair kim ne zaman elleri tutacak, kim ne zaman itecek kim ne zaman çekecek.. ne olursa olsun mesele yarış değil de yol arkadaşlığı ve kimse geride bırakılmadan, gerekirse uygun adım yürüyerek o finişe beraber girilecek... Sandalyedeki arkadaşımızı nasıl ki @tofdgenelmerkez aracından aldık starta gittik, bizim finişimiz yine arkadaşımızı aracına bindirdikten sonra olacak.. her şeyi bize anlatan öğreten tüm ekiplere yetişen Selçuk, Şener... kaç sene olmuş.. o zamanlar koşana deli diye bakılan zamanlar. Ne koşuyosun madalya mı veriyolar, koşma terlersin, hasta olursun, başka işin yok mu koşuyosun soruları zamanları. İterek koşarken şikayetsizliği öğrendim ben. Çözüme odaklanmayı. Zaten tek bir adımında şikayetin olmuyor. Bambaşka bir şey öğreniyorsun sandalye iterek koşan bir ekip olunca. Koşmanın bana kazandırdığı arkadaşlıklardan tecrübeye, hayat derslerinden sabıra, anlayışa, azime.. başarının ilk gelmişlik son varmışlıkla hiç alakası olmadığına ve.. ve ve verdiği cesaret ve yeter ki yola gönülden çık, ne sorun varsa çözersin Yonca’lığına.. nice kervanları yolda düzmeyi, badireleri öyle değilse böyle atlatma deneme fikrini, hatalarla ve deneme yanılmalarla kendi hikayemi geliştirmeyi.. ağlayacaksam avaz avaz güleceksem avaz avaz.. canım yanıyorsa acısını çekmeyi ve durmayı ve dinlenmeyi ve kalkmayı ve düşmeyi... bu karelerde olan tüm arkadaşlarım.. Bulamadıkların işaretlesin kendini... çok ama çok değerli! @adim_adim başımıza iyi ki geldin! Uzundur bu kadar nefis bi #tbt bulamamıştım..
🍀❤️🙏🤩🥰🏃🏼‍♀️🏃🏃🏼‍♂️👨🏼‍🦽
#istanbul #istanbulmaratonu #koşmak #koşyoncakoş #tofd #iyilikpeşindekoş

Sevgili Bekir Coşkun, Gidişinize denk gelen ve b

Sevgili Bekir Coşkun,
Gidişinize denk gelen ve belli ki tesadüfi olmayan tesadüfler dizisi boğazımda yumru, kalemime duvar oldu. Susakaldım. Kimse bilmez, bir ben bilirim sizin nasıl ve ne oldu da o yazıyı yazınca kalbimin kırıldığını. Meğer “dağ dağa küsmüş dağın haberi olmamış” deyimiymişim bunca zaman. Gidişinizle anlıyorum. Siz de, ben de masum kırılganlarız. Ortak bir zaman dilimciğinde; ortam, bağlam, medya ve insanlarının yarattığı o algı içinde; yazarları birbirine kışkırtarak kırdıran bir şehvetle beslenen kaba bir dönemruhu içinde, siz kendi köşenizde, ben kendi köşemde yazıveriyorduk duygularımızı. Bi benim anlayacak olduğumun kulağıma fısıldandığı o yazıdan alınıp kalbim belki bu kadar kırılıp bunca zaman içimde saklamazdım saçma sapan incir çekirdeğini başkalarının doldurup doldurup büyüttüğü gereksiz öfkeyi.. ama işte siz de nereden bileceksiniz ki, sizi dolduran şehvetperver insancılık, beni de tıpkı herkes gibi eşzamanlı güdümlüyordu. Ne hakla ve ne sıfatla bir yazara birileri “acemi çaylak yeniyetme yetersiz dünkü bilmem ne vs vs” der hiçbir zaman içim almadı. Biz kimiz kimi yargılayıp kademelendiriyoruz. Ben yazarlığı böyle tanımlamadım ama bu tanımlamalardan çok yara aldım. Hemhissendenlere tercüman olayım belki de, böylece.
Siz inandığınız her şeyi; duruşunuzu, politikanızı, kırgınlık ve eleştirinizi çoğu zaman hayvanlarla, Pako’ca, kedice, ağaçça dile getirdiğinizde “okeydi” de; politik görüşünden hayat aşkına ve duruşuna dair her şeyi ağaçla çiçekle böcekle arıyla zeytinle ve de anneliğiyle yolları dağları koşa koşa anlatan bir maratoncu Kadın Yazar Yon”cacık”, boş işler yazarak köşe işgal eden, keyfi, apolitik, ülkesinin olaylarına umursamaz, yeterince Bekir Coşkun değil, veya magazin gastesi yazarcığıydı mesela.. kadın erkek cins renk menk yazar ayrımcılığı şiddeti gırla ve tam gaz; ana gaste baba gaste ek gaste kek gaste yazarı ayrımcılıkları; ocuysam böyle yazamam bucuysam şunu düşünememcilik cayır cayır uçuşuyordu ve hala malesef havada. Yazarların yazarları yazarlıktan ihraç etmeleri bile var-dı. Ve hala!Sürülen hapsolan susturulan pusturulan yazarlık döneminde köşe kapmışlardık..
(Devamı aşağıda ✍🏼⬇️)

İnsanlar düpdürüst ve dümdüz ve apaçık kal

İnsanlar düpdürüst ve dümdüz ve apaçık kalplilikle birbirlerinin çocukluğunu; çocukken yaşadıklarını bilse acaba hala o aynı kişiye aşık olup evlenirler miydi?
🌿🌺🐝🍀
Masumlar Apartmanı izlerken oturduğum yeşil koltukta nereye gömülsem bilemediğim öyle çok an var ki! Diziyi netfliksleştirerek izlemeye karar verdik karı-koca. Maksimum 40-45 dakikalara bölüyoruz.. o kadarcığını izleyip öyle ilerliyoruz. Tam ağlıycam bi kahkaha kopuyo bazen. Bazen de sırf susamadığım için çeneme vuruyo. Yüzeysel izleme çabam da var. Yok değil. Çabasızlık bana göre olamadı gitti. Pembe fili düşünme veya çukura bakarsan içine girersin şekilli bisiklet kullanmama şeylerim rafta duruyor ara sıra. Fili veya çukuru çok sevdiğim zamanlarda inanılmaz yaratıcı olduğum da doğru. Pembenin aklıma gelmediği yolların mükemmel olduğu asfaltlarda bile çukura düştüğüm, yanaklarımın pespembe olduğu da pek çok. Çoğu zaman yazdıklarımı kimse bassın veya kitap olsun diye de yazmıyorum. Bazen yazdığım şeyin benden başka bir canın kalbine hak mı veya rızası yok ki diye düşündüğümden görünmez kalemle buharlara yazıp suyla yıkadığım da var. Saygı.. Hak hukuk etik.. gak guguk.
Nitekim bugün, @sanalyazievi yazarlarına “yonca hoca” saatim, zaman ve duygu ve paylaşım sınırını aştı ve taştı. (Bana “Yonca Hocam” diye ilk diyen @zehraismet bunu buraya sayende ilk defa bi cesaret yazdım, çok zor🙏❤️) Yazan bilir diyeyim ve bitireyim... bu duygular içi ve sonrasında tam toplantısı başlayacakken “sarılalım bana” krizime oncacık saliseler içinde derman olan Arda’nın bi de beni mizahla bunları yazmaya cesaret vererek uğurlaması ise.. ne bileyim işte.. aşkın türlü hallerine bi noktalı virgül ve denden bence.
🍀❤️🌿🚀✍🏼
#aşk #evlilik #hakkaniyet #masumlarapartmanı #gülserenbudayıcıoğlu #yazar #sanalyazievi #yazarlık #yoncaylayazıyorum

Sabahın 4:30’unda başladığım bi işin için

Sabahın 4:30’unda başladığım bi işin içinde ilk defa aslında için için bildiğim 🙂 de işte dışın dışın diyemediğim bi konuda iyi olduğumu kabul edip, hay bunu bi de burdan teyidli duyduğuma çok sevindim şeysi yaşadım. Bunu bütün Dünya’ya yazasım geldi, ki apaçık yazamadım 😂... ve bu açık yazamadığım ve iyi olduğumu bildiğim kabul ettiğim onay aldığım konuyla ilgili bi şey yazmak için neyi bahane etsem ve hangi fotoğrafla bunu taçlandırsam derdine düşmüşken, randevuya gecikeceğimi idrak edip... - Allah’ım Yonca sadede gel! - Bu fotoyu ve bu kepşıngili yazdım. Bugün, veya bir gün, hangi konuda aslında çok iyi olduğunuzu bildiğiniz o şeyi kabul edin ve benim gibi kendinize göre dilerseniz tüm Dünya’ya duyurun dilerim. Aynısı iyi olamadığım konular için de geçerli... kes yonca kes gecikiceksin. Bırak #instagram aksın su gibi. Arabaya atla ve git.. Bugün güzel bi gün...
🍀✌🏼🐝🌺🌿😅
#tbt #rahat #cool #ohyeah #ohlala

Nasıl bir öfke ve şiddet kanıksanmışlığı, nasıl bir içselleştirme durumu ki... “BU KOLTUĞA OTURMA!” emir kipi ve sinirli bir surat ifadesi... ne zaman öfke ve siniri ve ifademizdeki, dilimizdeki, kelime ve çizimlerimizdeki kanıksanmış şiddeti farkeder ve değiştirmek için dilimizi yumuşatırız... eylemlerimiz de yumuşar diye bir post paylaşayım. Bakın post koyayım, post atayım.. demedim, yazmadım, yapmadım. Evet, korku var.. evet dinlemeyenler de var... sözle ve görselle dayak tek ve hep çare değil. En çok ihtiyacımız olan şey, vazgeçmemek ve azim. İstanbul Havalimanı Yetkilileri’nin ilgi bilgi ve eylemlerine saygıyla ve tüm iyi niyetimle ricamdır.
“Sağlığınız için bu koltuğu boş bırakınız”
“Bu koltuk sizi çok sevdiği için boş”
“Bu koltuk sizi düşündüğü için meşgul/dolu”
“Sizi yanımdaki koltuğa emanet ediyorum”
“Sağlığınız yan koltukta”
Aklıma gelen gülümseterek iyileştiren öneriler...
Canımsın Memleketim.. kendine gülümse, sarıl, sev.. toprağına, suyuna, tohumuna sahip çık koru.
🍀❤️🐝🌿🙏🌺♻️ #istanbulhavalimanı #covid #hes #şiddetsiziletişim #istanbul #sağlıkbakanlığı @ibbpr

Belki yaşım belki de başım.. şehir trafiği, doğal olmayan mekanik kimyasal ses terörü; gülümseme orucu tutan öfkesinin farkında olmaya mecali kalmamış üzgün ve köleleşmiş köleleştirilmiş kafese mecbur kılınmış içinden ağlayan insanlar.. maddi manevi kibir, statü, titr, ün, şan, şöhret, başarı hırs vs ile yanan.. cayır cayır..
yapay acele ve yetişememe içine hapsoldurulmuşluk... aynı beden, fabrikadan çıkmış yüz ve ruh ifadeleri.. “seviye” demleri.. yaşın veya mevkiin şuysa bi başka tavır sergilemek gerek gibi bi değişik yargı sistemi.. muhakemesizliğin şuursuzluğuna kapılmışlık, saygısızlığı kanıksamanın cazibesini övme hali.. ah ah ah ah! Bir şehre daha ilk adımda hislerim.. 4 aydır saygı sevgi nezaket dürüstlük mutlulukla mutluluk üzüntüyle üzüntü.. zamanla akan, plansız da gayet tıkır tıkır akan ve üreten bi zaman diliminde, minnacık ve sapsağlıklı, güven içinde güvensizliği unuttuğum bi hayat yaşadım. Şu an elim ayağım titriyor. Hiç sokağa çıkmamış, kuyruğunu sıkıştırmış köpek benim! Garsona hötleyen ve bunu gömleği ve ceketindeki markadan dolayı kendine hak görebilen.. benim için ne eğitimli ne de zengin. Her seferinde and filan içiyorum! Şu hayatta ne olursam olayım, bana kim ne yaparsa yapsın bu “seviyeye” gelmiycem. Şu şu şu nedenlerden dolayı ben gidiyorum demeyi tercih edicem. Şu şu şu nedenlerden dolayı ayıp ettinleri mutlaka dinlerim. Günah ve hatalarım için af ve özüre varım. Teşekkür borç değil, doğam. Ha bir de.. Adalet, bazen aramadığında bulduğun şey. Allah’ım, cennet bahçelerimde yaşlanmayı, gülümsememden bal damlayan, kapımdan çocukların hayvanların eksik olmadığı, doğanın içimde yanımda coşup taştığı; herkesin neşe ve rahatlıkla kapımdam içeri girip çıktığı Yonca Nene olmama koşarak varmama izin ve imkan ver.. değerini bilirim ve bi değil bin hayatta şükürderim. Ve yine, vardır bir bildiğin, saygım sonsuz. Çalışmaya, inanmaya, paylaşmaya devam.. yaşıyorum, çok şükür! Ha gayret.
🍀❤️😅🌿
#hayatekiyorum
#umutbiçiyorum #şehir #dönüş #ege #4yapraklıyoncabahçesi #doğa #slowlife #zaman #saygı #eğitim #adalet #hayat

Hava dupduru. Deniz dümdüz. Yaprak kımıldamıyor. Dubai’ye dönüş iznim çıktı, ilk testimi olup Kahire ve Dubai kurallarına uyan saat aralığına denk getirip, firüsleri atlatıp Bodrum, İzmir, İstanbul, Kahire, Dubai şekilli yolun sonunda evde olucam. Her sabah ve akşam kalkar kalkmaz ve uykudan önce en az 20saniye Aslan Cem’e Arda’ya Noemi’ye ve Ginger Bey’e sarılıcam. Dün gece cin çarptı🥳. Hala ayılamadım. Hamağa zor attım kendimi. Fotoğrafı siyah beyaz yapmaya ihtiyaç duydum bak.. o haldeyim anla gari. Denizi çarşaftan düz bulunca o kadar çok yüzmüşüm ki, kollarımı vinçle kaldırsam zor kalkar, acıyo. Bi de denizde kahve içtim, dökmeden. Paletlerimle.. bacaklarım sanırsın maraton koşmuş. Tık yok etrafta ben hala ne anlatıyosam! Ömürlük hayalimdi gece yüzmek. Onu da yaptım. Oh be oh! Okuma gözlüğüm olmadan ekranı görmüyorum. Okumak ve yazmak hayatım derken bozulan gözlerim tüm iştahımı kaçırıyor! Ulen yaşlanma alametleri, her şeye okeyim de bu göz beni çok şikayet eden bi Yonca Teyze yapıyo ya işte buna kıl oluyorum bilesin! Şu an tek hayalim “içinde yok yok” dediğimiz bir tost ve çay. Ve bundan kime ne? Instagram’ı da sorgulama artık Yonca.. yine çok düşünme çok eleştirme çok fifi fofo.. git tost ye. Hadi kızım. Hadi evladım. Hadi çocuuum. Hadi..
🍀🌺🥳🤯🥴🥂🥪✌🏼
#hamak #bodrum #dubai #tost #hangover #siyahbeyaz #uggs #4yapraklıyoncakafası

(Koşuyla alakası yok olarak okunası) Özgürlü

(Koşuyla alakası yok olarak okunası) Özgürlük şu: Bi dağın tepesindesin ve tecrübelenmişsin düşe kalka; öğrenmişsin yıllar içinde nice arkadaşla ve onca organizasyon sayesinde koşa koşa.. evet her seferinde bambaşka bi tecrübe ve yine de bilmediğin bi arazi hava yol koşulu çıkabilir karşına ama, artık biliyorsun ki bi şekilde çözersin.. bi şekilde çözüm yaratabilecek kafadasın. Artık şikayet manyağı değil de çözüm üretme aşığı kişisin. Denemediği için bilmeyenlerin dediği gibi deli cesaretli veya cahil cesaretli değilsin. Yolda öğrenmeye açığım diyensin. İyi ki acemilik ömürboyu ve yine de gereken asgari emniyet önlemleri ile kervanı yolda düzersin. Acil durum battaniyesi, kimlik, para, kan grubu kartın, bandaj, çakı, ayna, çakmak, iğne iplik, çöp torbası, kafa lambası, gözlük, tuzlu ve tatlı kuru atıştırmalık.. ve su su su! Sırt çantamda hepsi hep her daim var. 1km için de çıksam, 40km için de çıksam koşmaya hepsi hep var. 1 kere birini almadım, tecrübe oldu. Dersi aldım. Kimseye göre veya kimse için değil; hırs şehvet inat değil, bünyeme keyfime sağlığıma göre kendimi sağlığımı keyfimi geliştirmek için.. doğaya hayata arkadaşlara aileme saygı ve sevgi büyütmek için.. doğanın içindeki geçirdiğim zaman arttıkça güvenim ve yaşam alanım güçlenip büyüdüğü için.. of be! Yaşadığım sürece doğada koşmaya, yürümeye, emeklemeye devam. ÇOK seviyorum çook!
📷👭: @sdnrcelik
#koşyoncakoş #trailrunning #datça #türkiye #koşu #runner #salomonrunning #lunasandals

Ayrılmak çok zor.. Bütün komşularıma veda ed

Ayrılmak çok zor.. Bütün komşularıma veda edemedim, hepiniz gözümün nurusunuz! Bana çok zor geldiğinden “gidiyorum” demek, diyemedim. Gecenin karanlığında gelen domuz ailesi, paçalı tavuklar ve horoz efendi.. şans.. sallanan koltuğumuz taht edinmiş kara kedi.. acık daha zamanı olan 2 nar.. dalında kurumuş incirler.. çalışkan ve sorumluluk sahibi Evren.. bunca zaman sonra bana son dakika neredeyse Simi’ye varıyoruz dedirtecek kadar karadan uzak ve uzun yüzdüren, evimin de Mimarı efsane yüzen Necati Hocam.. bisikletimi kendine getiren sabırlı başak insanı Yakup.. Yeşim’deki ailem.. keçi sütü dondurmam.. taşları kaymak kaygan Gereme’m.. kokusuyla sarhoş uyuduğum sedir ağacı nimeti evim yuvam mabedim sığınağım sırdaşım can yoldaşım toprağım ballı suyum bademdeki kar çiçeğim.. can eriğim.. Türkan ve Süleyman.. Ah desem yetişecek Sedef ve Ezel.. Amerika üstünden bulup tanışıp kardeş gibi olduğum Arı dostum, kovandaşım Alper ve Fatma Teyzem ile Mithat Amcam.. Hacı... Say say bitmez daha o kadar çok ki ahali ve muhteşemlikleri.. beni bağırlarına bastılar.. ailem oldular. Doya doya yaşlanasın var acelesizlik içinde koşturarak ayla bir güneşle denk.. iğne oyası gibi işlediğim, Metin’in el emeği sedir kokulu çalışma masamı da nihayet yerleştirdim.. gözüm arkada değil çünkü; yuvasını kurmak için kanat çırpan Seda’ya emanet ettim. Işığı sönmesin, ocağı tütsün sıcacık kalsın, hayatsız kalıp küsmesin istedim.. ne şanslı insanım kısmetim dileklerim ve niyetlerimden ballı bereketli. Çok şükür.. hem yürekten bir teşekkür hem tez kavuşmaya bi dua.. kalbim Kızlan’da.. Kaymak Nene olayım dağın eteğinde ay ışığı altında!
🍀❤️🐝🌺🌿🐓🧿♻️🎶
📷: @sdnrcelik
#kaymaknenenineviyaşıyor #yoncanınkızlanevi #kaymaknene #datça #kızlan

Çok düşündüm neden şu bitmiyor, neden bu ço

Çok düşündüm neden şu bitmiyor, neden bu çok uzuyor filan diye.. Herkes bana “hadi” der gibi bakıyor ve ben, hem onlara hem kendime de göre, bi türlü hadilenemiyorum. Ve insan yaşamaya başlayınca, yazmak dahi geri kalabilir, her şey bekleyebilir oluyor. Acele kelimesinin bi acayip yavaşlığı oluveriyo ki, şaşarsın! Acelesizlik öyle bir hızla kendini sana aşık ediyo ki, sarhoşsun. Vallahi bütün bunların hepsi ve hiçbiri aynı anda olup duru bak. Bu nasıl Dolunay Arkadaş! Sabah bi gıdım koşacaktım, ayıldığımda öyle bir uzamışım ki suyum bile bitmişti ve sorun yoktu. Rin tin tin döndüm eve ağır aksak. Sabah beri şuncacık beynimden ve bünyemden taşan ve bu saate kadar sığdırdığım şeyler hesaba vursan kafadan 600yılda anca olcak şeyler veya paha biçsen bence 600zilyar TL; gel gör ki saat daha anca günbatımı vakti ve ortada kuruş yok. Ohooo geceye kadar neler neler yapılır ki! Yazdığım her şey çöp ve hepsi cevher. Kitabın neyi beklediğini, neden sesi değişmeliydisi ve neden susmak benim de yapabileceğim bi şeymişti ve gerekti dan dan dan anlıyorum. Yani hala daha ne çok şey öğreniyorum ve ağzımın suları akıyor aç kalmışken karşıma çıkan menemen görmüşcesine. Bugün Dünya’nın en güzel kanatlı böcüğünü gördüm. Fotosunu çektim. Yaşamaktan ötürü unutmazsam paylaşıcam. Ha bi de sürekli insta postu atmaya karşı gıcığım oldu diye kasmam geçerse paylaşıcam. Buralarda kimse yokken ben Instagramdaydım egomun mağduruyum. Farkındayım. Komşumuzun köpeği ile 2,5 saat yolculuk ettim. Susuz kaldım, aç kaldım, ayağım acıdı, hepsi geçti.. acaba bugün size neler oldu? Bunlar bi bana olmuş oluyor olamaz de mi? Deyin gari bi şeyler bari.
😅🥳🐓👣🐝🍀🌺❤️
#kaymaknene #yoncanınkızlanevi #koşyoncakoş #karma #zaman #dolunay

Efeler gibi Hey.. evin arkasındaki patikada bi gu

Efeler gibi Hey.. evin arkasındaki patikada bi güzel kaybolduk. Acelemiz de vardı, erken dönmek gerekti kaybolmanın ve yolu bulmak için daha da uzun rotasız kalmanın tadına varamadan geldiğimiz yerden döndük eve. Yolda tabi ki çöp topladık. Buralarda bir ömürdür yaşayan kimse kirletmiyor. Canı, gözünün nuru olarak bakıyor. Köylüsü, yerlisi 3 günlüğüne gelenlerden ne çekiyor gördükçe, kendimden de usanıyorum. Tereciye tere satan, buralıların kaç nesildir yaşadığı cennetine çomak sokan eğitimli cahil olduğum gerçeği ile kendimi terbiye etmek için başım eğik, mahçup ve yine de ayıplarımızı düzeltmek için çalışmaya hazırım demek istiyorum. Köylümüzden, toprakla uğraşan emekçimizden, bademi bilen, keçiyi, tavuğu evladı gibi besleyen; dağdaki patikadan yan tarlaya inen domuz ve ailesini dahi kollayan -çünkü aç kalmışlardır diyen- afacan kedi yanlışlıkla kapalı bi evde mahsur kaldı diye koşuşturan, ağaçta duracağına sofranda tat olsun diye toplayıp getiren.. imdat dedin mi koşup gelen ve hadsizleştiğinde büyüklük gösteren insanlarımızla yaşadıkça sevgim.. sürekli korumaya çalıştığım güvenim.. umudum.. huzurum.. sağlığım tazeleniyor. Hayata ve insanlara her gün şüpheyle bakarak başlamak hasta ediyor. Sevgi de güven de inanmak da bi tohumsa o tohum sensin. Senle başlıyor her şey, benle. Yumuşamaya ihtiyaç çok. Ve mümkün... azim. Azmi elden bırakma. Devam.. dayanıklılık kası geliştirilebilir bi kas. Sen de biraz safsın, bu millet iflah olmaz diyenlerle yorma umudunu. Kendine ve yapabildiğine bak. Ben öyle yapıyorum. Dilim kopasıya anlatıyorum. Olmaz diyolar, olacağına inanarak devam ediyorum. Geldiğim yer, mutlaka 0’dan büyük;) haydin iyi akşamlar.. çeneme vurdu gönlüm.. çok doluyum. Bunları bana yazdıran hatalarım için özür dilerim.. affetirmek için kendimi, çok çalışıcam. Çalışıyorum. Hayata aşığım, aşk insanı harekete geçiriyor. Aşka beklerim.
🍀❤️🐝🌿👣♻️
#koşyoncakoş #hayatekiyorum #umutbiçiyorum #datça #yeşil #mavi #koşu #doğa #arısevgisi #çevre #gezgin #doğaelçisi
📷: @sdnrcelik

Canımsın Hayat... o kadar.
🍀❤️🌺🌿🐝🐓

Yazı Aboneliği

Yazılarımdan haberdar olmak için mail adresinizi yazın:

Web Tasarım Destek Dijizu.com Telif Hakları

Ana Sayfa
Hakkında
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Yazılar
Kitap
Projeler
Basın
İletişim