İletişim - Yonca Tokbaş

YAZAR / KOŞAR / KONUŞMACI / ARI SEVER

- Desteklemek İstiyorum

Ana Sayfa
Hakkında
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Yazılar
Kitap
Projeler
Basın
İletişim

İletişim

İsim (gerekli)

E-Mail Adresiniz (gerekli)

Konu

Mesajınız

bilgi@4yaprakliyonca.com

4yaprakliyonca

Öyle bi doğuyor ki güneş karşıdan, yavaş di

Öyle bi doğuyor ki güneş karşıdan, yavaş diyeceğim, değil. Doğmaya başladı mı süper hızlı bi an o an. Tepe üstü rüzgarlı. O ilk tepeye varana kadar düz duvara tırmanıyorsun. Ciddi. İkidir gittiğimiz “Valley of the Caves” denen yer bence riskli ve zor. Yükseklik korkusu, uçurum, tecrübesizlik, kopup yuvarlanan kaya, çok dik çok sert çok keskin ve sivri taş, çarşak zemin, geçişlerde ne ip ne zincir. Çılgınlık! Tecrübe, doğru ekipman, belli bir fitlik iyi olur diyeceğim sorumluluk adına.. oysa bu saydıklarımın bir kısmı olmayanların da yavaş ve emin yaptığını görüyorum. Kendini aşmak, doğaya, doğana, arkadaşlığa güvenmek de bi başka çıta. Kayaların kaygan olmayışı ve ponza taşı gibi törpümsü olması biraz rahatlatıyor. Zigzaglar atarak ilerliyorsun, öndekinin ayağından kaya koparsa.. eh Allah korusun.. yarış koşa koşa sağlık ve güvenlik ekiplerine ne kadar alışmışım. En çok onların yokluğu içimi biraz geriyor. Pek tabi her gören yine ayağımdaki Luna sandaletlerimle nasıl yapabildiğime inanamıyor. Ayaklarım bedenim idmanım tutkum alışkanlığım hepsi bi bütün günün sonunda. Bizlerde malzeme adına yok yok.. hiç bu kadar tantanalı malzemesi olmayanlar da yapıyor. Mesele merak, istemek, azcık cesaret ve yavaş yavaş ilerlemek. İnsan çalışıp öğrendikçe riskleri göze almakla da başka türlü bi ilişkisi kuruyor. Biri sağdaki taşları seçerken basmak için, sen aynı patikada soldaki “kendi yolunu” seçiyorsun. Kimi iniş seviyor kimi çıkış. Güzel olan her inişin çıkışı her çıkışın inişi olması. Patikalarda koşacak bi ekip bulamadım ama bu çılgınlık için bi Dünya nefis insan buldum. Cuma’ları 4’de kalkıp yola düşmek ve güneşi doğurmak bambaşka bi tepede.. nasıl anlatsam ki size.. hayatımı uzatıyor! 1 gün düşünün, saat daha sabah 9 ve sen saatlerce gülümseyerek ter dökmüşsün! Aklın dikkatin elin ayağın kalbin gözün her şeyinle her saniye ve ana kitlenip dikkat kesilip yaşamışsın.. öf be.. yaşamanın böylesi! Anda kalmak var ya.. ahanda budur benim için! Cesaretim ayrı, becerim ayrı, dengem ve dayanıklılığım ayrı gelişiyor. Öğrenmeye doyamıyorum şu hayatı! 🍀❤️⛰
#hike #uae #dubai #mleiha #trail #patika #koşyoncakoş #motivasyon #spor #garmin #lunasandals #salomon

Bugün güzel bi gün. Arılarla başladım sa

Bugün güzel bi gün. Arılarla başladım sabaha. Bahçemdeki günebakanlarla aşk yaşıyolardı döne dolaşa. Bi domateslere, bi biberiyeye, bız nanelere hop ordan vız vız ayçiçeklerime -günabakan demeye de doyamıyorum- kona kona çalışıyolardı. Arı öyle bi aşık oluyo ki her gördüğü çiçeğe, ama öyle bi aşık oluyo ki.. hani bu #feromon hormonu var ya, aşk hormonu diye de bilinen işte onla dolup taşıyo! Bütün ilişkileri düzenleyen bi kimyasal madde coşkusu. Hayat aşkı, çalışma aşkı, üreme üretme aşkı, doğa aşkı. Aşk diyorum aşk işte bir arıya her sabah güneşle bir kalkıp yollara düşüp çiçek çiçek kilometrelerce uçma motivasyonu içgüdüsü veren; bütün sebze meyve kahve çekirdeği dahil üremesine doğmasına sebep olan, AŞK!
Ver coşkuyu Yonca! Ver ver!
Öyle bi aşık olmalı ki insan neye aşık olacaksa #arıgibi aşık olmalı. Hem kendinin hem bütünün hayrına diye diye kendinden geçerek yaşamayı çalışmayı olmayı başka türlüsü içinden gelmediğinden, bilmediğinden, çabasızca yapabilmeli. Elimde değil mesela benim de coştum mu coşmak, coşamadım mı coşamamanın en halini olmak. Her şey aşktan!Foto alakasız. Sadece #arısevgisi adına belki bunları hiç bilmeyen, bilince heyecanlanacak birini bile şu postu okumaya çekip #arılarasağlık dedirtebilecek hap bilgi tozlanması yapabilmek. Bahçemde kızarmaya yüz tutan domateslerce, boyu uzadıkça uzayan barbunyalarca, günebaktıkça güne baktıran ayçiçeklerimce sarılarak selam ederim.
🍀🥰🐝🌱❤️♻️🌻
#arısevgisi #hayatekiyorum #umutbiçiyorum #beelove #aşk #dubai #mydubai #momsjeans #mavi #whitejeans

Sislerin içinden Caaaanım... Nasıl güzel bi

Sislerin içinden Caaaanım...
Nasıl güzel bi sabah! Dubai sisler içinde. Sanırsın kar kış geldi. Herkes karda yürüyor, kardan adam yapıyor.. kar fotoğrafı paylaşıyor ve insan 4 mevsimi olan bi memleketin, hele de Ankara’nın çocuğuysa karı kışı ah şu gurbette acccayip özlüyor. Kendime kış yaptım. Yok çünkü. Sisin ardından güneş göz kırptığı an sıcak.. zaten en soğuk 10-13derece gibi. Olsun. Özledim. Evin içi serin, her yer lüzumsuzca klimalı oysa bizde pencere kapı açık Dubai kışı zamanı keza 23 Nisan’dan sonra kapı pencere de açılmaz oluyor sıcak ve nemden.. az sonra pişik olmayı planlıyorum. Deri ceket yün kazak çorap bot. Olsun bünye buranın 17-20 derecesini soğuk algılıyo yaşamaya başladığımız 21. yılımızda.. 4 mevsimlerimizin daim, suya değer verip ziyan etmediğimiz, tohum toprağa hayatımızı adama kafamızın sağlam olduğu yürekli günler dilerim. Yoksa mış gibiler karın da doyurmaz, sağlıklı da olmaz.. elimde değil sarılarak giderim.
🍀❤️🌱🐝♻️
#mydubai #kar #kış #4mevsim #hasret #instablogger #su #toprak #çoközledim #drmartensstyle

Hiçbir canlı tasmayla özgür yaşamak zorunda,

Hiçbir canlı tasmayla özgür yaşamak zorunda, veya dahi, tasmayla bile yasaklı kalmasın. Her yol da, bisikletle gidilebilir olsun.
❤️🍀🚴🏼‍♀️♻️🆓
#freedom #özgürlük #bikestagram #dogstagram

Öyle ki dağlar.. sonsuz. Sıra sıra. İniş

Öyle ki dağlar.. sonsuz. Sıra sıra. İniş çıkış, iri ufak. Ve kaya kaya kaya kaya! Tek ağaç göremezsin. Yok. İlk bu dağları bi yarışta koştuğumda şoka girmiştim. Sıcak öldürücü. Keza ölen oluyor sıcakta evet. Gerçek. Dağları kaya, gerisi ötesi dibi çöl. Havası alev ateş ısındığında. Nasıl demiştim, nasıl dağ olur da ağaç olmaz, toprak olmaz. Nasıl? Kayalara baktıkça içimde öfke artmıştı, içimdeki taşlar lök lök yüzüme gözüme taşmıştı. Ayağımın altında kayan kaya taş aslında içimdekilerin tipini anlatmıştı. Babam öldüğünde hep bi dağdan öbürüne tek adımda geçtim, bi önceki dağdaki Yonca’yı da bi daha hiç göremedim demiştim. Dün bu fotoğrafı yolda tanıştığım @southontheroad çekti. Gönderdiğinde aklıma neler geldi baktıkça. Büyü büyü bitmiyor çocuk. İçindeki taşları dağlara taşlara at, yenileri ürüyor çocuk. Güçlen, dayanıklan yine de kırılgan çocuk. Meğer insan dağa taşa da ayrımcı olabilirmiş ve bunu da aşabilirmiş. Baktığım yürüdüğüm koştuğum dağlarda ağaç olmasa da sevmeyi öğreniyorum şimdi. Toprak yok diye kızdığım sevmediğim tepelerin içinde yumuşacık kalpli insanlarla sohbet ettikçe, içimdeki kaya yumuşayacak belli. Dün bi Sırp gençle sohbet ettim. Annesini kaybetmiş 2 sene önce.. bu dağları aşıyorduk. Susuverdik.. Annem çok başkaydı benim dedi. Bana hep “git yap dene hadi” dedi, “hiç durdurmadı. Durmuyorum” dedi..
❤️🍀
#trailrunner #hike #uae #mydubai #koşyoncakoş #dağlar #sunrise #gündoğumu #runner #doğa #nature
(Fotoğraf için çok teşekkür ederim Onur! @southontheroad )

“Kambersiz düğün olmaz”’daki Kamber ve Ar

“Kambersiz düğün olmaz”’daki Kamber ve Arzu’nun hikayesini ve o deyimin nerden geldiğini bilir misiniz? Hah.. ben de bilmiyordum. Bugün bu foto karşıma çıkıp ben de bu deyimi yazayım derken yahu o KaNber mi KaMber mi diye şaşkınlığa düşene kadar da bilesim yoktu. Ayol Yonca hiç mi merak etmedin deyip çatapat gugılladım.. aaa ne güzel bi hikayeymiş ve o KaMber’miş.. neyse. Sözde bu #tbt kısa bi şey olacaktı. En sevdiğim saç kesimim, kocamgil Arda sanırsın az sonra Kaymakam filan olacak; Destina ve Zeynep’in ayakkabı terlik çekişmeli yaşlı halleri.. hey gidi mazi! Bu elbiseyi de ne sevdimdi. Hala duruyor. Ha bi de Arda’nın 40 yaş Sibel Can konulu partisine gitmiştim.. de o partideki fotoğraflarımı görünce kendimden korkuyorum ondan oradan #tb yapmıyorum. E hadi iyi Perşembeler olsun ki, hafta sonu iyi gele dursun. Ben de @sanalyazievi #yoncaylayazıyorum dersimin hazırlığına koşayım.. öptüm şekerim.
🥰❤️🧿🥳🍀
#düğünhatırası #düğün #wedding #kokoşdaolabilirim #anılar #partydress

Kampçı Yonca... sen git seçe seçe şu sıc

Kampçı Yonca... sen git seçe seçe şu sıcak çöl mahalinin en soğuk gününü seç kamp at iyi mi! Vay arkadaş çöl soğuğu nedir bilir misin? Ben artık biliyorum. Ankaralı Yonca Ankara’dan çıkalı olmuş 30 sene. 4 mevsimi olan canım memleketten çıkalı 20küsür sene. Kış, soğuk vs bunca senede kaç gün yaşadın dersen harbi çok kısa süre. Çadırı kurduk. Arabayla yaşam üçgenimsi bi rüzgar kesme yöntemi ayarı çekmeye çabaladım. Bi ağaç dibine konuşlanmak akıllıca oldu. Ateşe izin var mı yok mu var mı yok mu diye uzunca gerildikten sonra, takarsın kafa lambanı gidersin ses gelen bi komşu kampçı tarafına. Karanlıkta beni görünce süper şaşırdılar onlar da. Kardeş burda ateş yakmaya izin var mı? Eğer zeminden yukarıda yakabiliyorsan evet. Evel Allah ona hazırdım, taşımatik pratik mangalımı şak kurdum, oh mis ateş yakınca bi ısındı içimiz. De neden odunu az getirmişim, neden arabaya bi battaniye daha atmamışım işte orası bilinmez. İlla bi acı bi zorluk bi cefa olacak ya.. ateş varken iyiydi. De ne zaman odunlar bitti, anam anam sinirsel gülmelerle titremeler geldi. E madem öyle yatalım dedik, çadıra sığındık. Kat kat kat giyin. Uyku tulumunu çek kafaya. Fermuarla sakla kendini. Abbooo o ne çetin rüzgar öyle. Bi ara sanırım (umarım) keçi gibi bi arkadaş ziyarete geldi. Kokladı kokladı gitti. Noemi duymadın mı diyorum.. hiiç duymamış. Ayı izledim.. bi sağ bi sol döne döne uyuyakalıverdim. Soğuk moğuk umrum olmaz oldu yıldızlar tepede. Ay soldan sağa süzüldükçe. Sabah sıcacık çay kahve. Gece ateş başındaki erişteli kemik suyu çorbamız hele öf be öf! Bundan böyle kimse tutamaz beni, odunları yedekleyip, mini yeşil kızıma bi de yorgan attım mı.. çöl vadi dağ bayır mini kızımın girebildiği her zeminde kamptayım. Ateşte mısır da közliycem. Döndüğümden beri aklım orda. Geç bile kaldım bunca yıl. Tutabilene aşk olsun!
Yonca
“Çöl külü”
🥰🍀🤩🪵⛺️🔥
#kamp #kampateşi #camp #mydubai #yoncakampta #mleiha #campfire #minicountryman #minicooper

“Sen neden ultra koşmak istiyorsun?” diye sor

“Sen neden ultra koşmak istiyorsun?” diye sordu.
Yolun o görmediğim kısmında ne var çok merak ediyorum. Ben burayı uzun yaşamak istiyorum.” dedim. “Ben seni taşırım. Seninle koşarım. Çok rahat koşarsın. Hadi.” dedi.
Bu bana 3. “hadi” deyişiydi. O an içimden, kaç kişiye bu teklif nasip olur, bana bi kere daha nasip olur mu hisleri geçti. Tamam dedim.
256km’lik Likya Yolu Ultra Maratonu’nu koşma kararımı duyan fenalık geçirdi.
Yapamazsın, deli misin, hazır değilsin, çalışmadın, malzemen antrenmanın yok…Olmaz, olamazlar yükseldi. Panikledim. “Bakiye Abla, yapamazsın diyorlar” dedim.
“Yonca, önce git, yarış direktörüne ve federasyon görevlisine sor. Eğer onlar bir engel yok diyorsa, malzemeni hallederiz. Çantanı da git şurda standdan al. Gerisini de beraber çözeriz. Ben bu yolu koştum, sana yaparsın diyorum. Daha önce hiç koşmamışlar sana yapamazsın diyorlar.
Sen yapmak istiyorsun. Başkasını değil, kendini dinle.” dedi.
Patara’da sahilden ve 5. Uzun gün o tek etap 106km’den çok korkuyorum dedim.
“Yonca, yola çıkalım, hele bir oraya gelelim orası çok kolay” dedi.
Ve 6 gün boyunca bunu söyledi.
Her o hiç gitmediğim görmediğim korktuğum ve neden korktuğumu bile bilmediğim yer için “hele bir oraya gelelim orası kolay” dedi. O yere geldik ve geçtik. Hiçbir yol kafamdaki kadar zor gelmedi. Zorun içine girince, çözmekten aşmaktan, geçmekten başka bi fikrim de olamadı. Her vardığımız yere geldiğimizde her türlü zorluk artık gerimizdeydi. Biz 1 adım önde. Her adımda, gözde büyüyen her şey küçülüp kolaylaşıverdi.
Ben, gidilmemiş görülmemiş yaşanmamış şeylerin korkulacak gerçekler olmadığını; korktuğun şeye doğru bir adım atıp ele alınca cesaretin şaha kalktığını;
Yol arkadaşlığını ve erdemlerini… Merak etmenin, keşfetmenin öğrettiklerini, ne olursa olsun elinden gelenin en iyisini yapmanın ve o yolda destek olanlara kaprissiz, hayatta da her daim mütevazi olmanın insana kattığı ihtişam ve özgürlüğü;
Bakiye Duran’dan öğrendim.
Canım ultra yol arkadaşım…
Doğum Günün Kutlu olsun.
@ultra_bakiye #bakiyeduran #ultramaraton #likyayoluultramaratonu
📷: @goshotsnet

Ben Boğaziçi Üniversitesi, İngiliz Dili ve Ede

Ben Boğaziçi Üniversitesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü 96 Mezunuyum. Tarih, Sosyoloji, Psikoloji ve Uluslararası İlişkiler Bölümleri’nden dersler aldım. Üniversitem, aldığım dersler, Fransızcam, çalışkanlığım vs ile beni Strasbourg’da yapılan ve ülkemizi temsil etmek için katıldığımız Rene Cassin İnsan Hakları yarışmasına göndermeyi her türlü zorluğu esneterek başarmamı sağladı. Hukukçu değildim, takımımızda bambaşka yönleri ile çok güçlü öğrencilerdik ve okulumuz bize inandı, hakkımızla çalışkanlığımızla seçilmiş olmamızı destekledi. Ben, bana “ama sen Edebiyatçısın” alaylarına gülüp geçmeyi arkamda kapı gibi duran ve bu algılara/önyargılara zerre takılmayan Üniversitem ve Hocalarımdan öğrendim. Diplomanın ötesinde bir şey verdi Boğaziçi bana. Dağarcığı genişletme, bakış açısı sonsuzluğu, olamazları olabilirlere çevirme çabası yaratıcılığı; özgürlük. Okuduğunun ötesinde de ilgili olduğun konularda çalışıp başarılı olabileceğin; bir diploma kağıdının ötesinde de hayatta çok fazla tercih seçenek olasılık ve imkan olabileceği şansını da denemenin cesaret ve özgüvenini verdi. Düşünme, farklılıklara saygı, mizah, yaratıcılık, manzara aşkı, aşık olup perişan olma bankı, kapısını türlü karşıt görüşle çalabildiğin hocalarla arkadaş olma doğallığı! Kapısını her türlü eşe dosta kediye köpeğe hiç kapatmadığı gibi sonsuz açık tutan bir Üniversite olma ayrıcalığı ve hayatımda ilk gönüllülükle tanıştığım Sports Fest anıları ve her daim girişimcilik dayanıklılığı. Babam, kızım Boğaziçi’ne girdin erken çıkmamak için elinden geleni yap o manzara bi daha bulunmaz demişti. İyi ki hiç gerek yokken hazırlık okuyup 1 sene fazladan yaşadım Boğaziçililiği. Yaş baş ego sınıf mevki ben Hoca sen öğrenci demeyen mükemmel örneklerle hayata yolcu etti beni. Ben ona gitmeliyken bir gün kapıma geldi Canım Emeritus Prof. Oya Başak. Beni kutlamaya! Yani mezun oldum da hayat derslerini almayı bitiremedim aslında. Boğaziçi Üniversitesi özgürdür. Yüz yılı aşmış bir kültüre, düşünce sistemine, köklerine, Dünya’ya yayılmış ufku sonsuz dallarına kayyumla el attığını sanmak, tam da yazdığım değerlerin eksikliğindendir. Yeltenişler geçicidir. Bizler ve Üniversitemiz baki.
#boğaziçiüniversitesi

Before-During-After
Öncesi-Sırası-Sonrası
🤩🍀👍🏃‍♀️🥰⛺️
Bi gece öncesine kamp atalım, sabahına da çölde kum tepelerini coşa aşa bi 10km koşalım istedim. Noemi, 12-13 yıldır ailemizin parçası. Arkadaşları duyunca “yapamazsın” demiş. Güldük. Bugüne kadar koşan, spor yapan birilerinin bir başkasına herhangi bir konuda “yapamazsın” dediğini duymadım. Daha önce hiç koşmamış, hiç o şeye kalkışıp yeltenmemiş birileri ise mutlaka “yapamazsın” der. Dene bakalım demek de bi seçenek oysa. Yapamayacaksın yoktur. Zorlanırsan yanındayım, zorlanırsan yürürsün, gittiğin denediğin kadarı da yeterli ve iyi bi başlangıç, denemeye değer, haydi rastgele filanlar da birer seçenek. Yaparsın demeyi denemek kendine de bi cesaret.
Noemi kaç aydır @sdnrcelik ile kuvvet ve kardiyo yapıyor. Nitekim şahane bir 10km koştuk Noemi ile. İlk 10km’sini çöl arazisi, kum tepesi ve son km’lerde çarşak zemin olarak.. durup foto çekerek eğlenerek mis gibi 1saat 33 dakkada tamamladık. Elele.. ben koşamam zannederken elimden tutan, kolumdan çeken, sırtımdan iten, sohbetle destekleyen, yanındaki kuru meyve fındık fıstıktan veren, yüreklendiren çok oldu. Tek kere yolda bırakılmadım. Tek kere yapamazsın duymadım. Ne kimseyi bırakırım ne de acelem var. Bitiremesem de olur yola çıktıktan sonra yaşadığım mutluluk da, edindiğim her tecrübe de canıma kar. Kamp detaylarımızı da yazayım. Azıcık daha sık mı paylaşsam bi şeyleri diyorum bazen sonra araya yaşamak keyfi giriyo atlıyorum.
Nefis bi organizasyondu. Sonu kum fırtınalı oldu.. bi koşucu daha kazandı bu alem. Yani neymiş?
İstersen yaparsın.
✌🏽🏅🔥👭
#desertdash @urbanultra @baluyotmei2 #running #koşyoncakoş #lunasandals #mleihadesertdash #mleiha #mydubai #runhappy #desert #koşu #motivasyon
#urbanultra

O soldaki bücür benim. Omzumdaki el, Lokman Ab

O soldaki bücür benim. Omzumdaki el, Lokman Abim ve yanında Önem Ablam... Manisa’daki Vali Konağı’nda nişan... en sağda Beyhan Teyzem yanında Erol Eniştem. Ve o pastayı görüp şoka girmişliğim, çaktırmadan bi parmak çalmışlığım... nişan boyunca attığım onlarca taklayı hala unutmamışlığım şaka değil gerçek. Merdivenler iki yandaydı, indiler adım adım... takla attım sevinçten. Benim kadar duygusal ve heyecanını fiziksel olarak da -atla zıpla takla- olarak dile getiren bi çocuğa o zamanlar -enerjisi hey maşallah- yorumu ile bakılıyodu. Şimdi hiperaktif diyolar. Her türlü spora, resime, sokağa filan salınıyorduk. Yorulana veya terliği havada görene kadar. Terliğe nanik çocuklarıydık. Ne çok şey değişti. Terlik şiddet, nanik duyarsız. Bu fotoğrafta coşku, aşk, mutluluk, saygı, nezaket ve incelik dolu. Takla atmıyorum uzun zamandır. Denemedim bile. Bu postu burada sonlandırıp yatakta taklamı atıcam. Çünkü Yonca olmak bunu istetir.. yaptırır.
🥰❤️🍀🧿🥳
Tarih: 24 Nisan 1976
#tbt #aşk #takla #mazi #hiperaktif #pozitifenerji #hatıralar #4yapraklıyoncakısahikayeleri

2021’in ilk gününü bu kadar güzel geçirdik.

2021’in ilk gününü bu kadar güzel geçirdik.. devamına, umuda, hevese, keyife, yapmayı istediğimiz her şeye, çocuklara ve hepsinden önce bu ikiliye motivasyon olsun. Buralardaki ilk günlerimizi, mazimizi, nerelerdeydik de nerelere geldik hatırlatması turu gibi oldu 1 Ocak 2021. Tadından doyum olmadı ahanda bu kadar gülümsetti! Yaşamak istediğim her şeyin peşinde koşacak gücüm, gönlüm, niyetim daim olsun istiyorum. Gücüm azalınca o ilk adımı atan bebeğin asla vazgeçmediğini hatırlayabilmek istiyorum. Hayal kırıklıkları, öfke, hüzün, keder, çaresizlik bastığında biri gelsin beni kurtarsını beklemek yerine, kendimi alıp dışarı çıkmayı aklıma getirmek istiyorum.
Her şey tamam. Ne az ne çok bunu biliyorum. E o zaman korkma Yonca.. her şey yolunda kendini paralama cümlemi gönlüme park ediyorum. Yapmak istediğim şeyler için zamanım var, ve her şeyin de bi zamanı var cümlesini unutursam fısıldansın istiyorum...
Sanırım yazacaklarım bitti..
🍀❤️🧿🌻
📷: @fundaolcer 🤩🙏
#motivasyon #umut #hayat

Yazı Aboneliği

Yazılarımdan haberdar olmak için mail adresinizi yazın:

Web Tasarım Destek Dijizu.com Telif Hakları

Ana Sayfa
Hakkında
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Yazılar
Kitap
Projeler
Basın
İletişim