İletişim - Yonca Tokbaş

YAZAR / KOŞAR / KONUŞMACI / ARI SEVER

- Desteklemek İstiyorum

Ana Sayfa
Hakkında
Yazılar
İletişim
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Kitap
Projeler
Basın

İletişim

İsim (gerekli)

E-Mail Adresiniz (gerekli)

Konu

Mesajınız

Δ

bilgi@4yaprakliyonca.com

SON YAZILAR

Kırmızı sobam başkasının evinde yanıyor
09/02/2022
Her adımda cık cık
05/02/2022
Cesur Kız
25/01/2021
Ben kendimi kurtarabilirim
10/01/2021
Ben bu hayatta “Etki” yarattım
29/06/2020

Etiketler

anne annelik anneçocuk arı aşk baba babakız co-active coach corona doğa doğa delisi yonca doğasporları dubai estetik fit garmin güven hayat ilişkiler istanbul kadın karantina koşan kadın koşmak koşu kırmızı ruj lunasandals maraton patikakoşusu psikoloji raidlight runfire sağlık sağlıklı beslenme spor tecrübe ultra maraton ultramaraton ultra trail umut yarış yazar yazı çocuk ölüm

Arşiv

Arşiv

4yaprakliyonca

Günaydın Canım Dünyam… Nasıl seviyorum koş

Günaydın Canım Dünyam… Nasıl seviyorum koşmayı!sabah kalkıp çıkmak her zaman kolay değil. Eğer kalkıp da çok düşünürsem, belki kapıdan çıkamam. Çoğu zaman içsesim -nedendir bilinmez- bana iyi gelecek şeyi bana yaptırmamak için uğraşıyor. O sesi kapatıp bana iyi gelen için yola çıkmak kasını kullanmak da bir tür kafa antrenmanı gerektiriyo.. ama çıktım mı kapıdan, vardım mı kimseciklerin olmadığı bi patika girişine, zemin; asfalttan çarşağa, toprağa, çakıla.. abidik gubidik üstünde ilerlemesi zor bir zemine döndüğünde.. Allah’ım benden mutlusu yok. Mesela şu arkamda gördüğünüz, ve eğer Ege ve Akdeniz’e sadece yazları geliyorsanız kurumuş ve ölü haline denk geldiğiniz boyumdan büyük “ferula communis” (bizdeki adıyla çakşır otu) sağımı solumu manzaramı sardı mı.. değmesin kimse keyfime! Masmavi göğe uzanan; dimdik, asi ve cesur; kimseye burnumdan kıl aldırmam duruşlarına baka baka koşarken kendimden geçiyorum. Baharda capcanlı bir çiçek ve arılar için besin ve polen kaynağı. Keşke bunca boş ve satılamamış ev varken hala daha hunharca inşaat yapma sevdasına bu canım bitkileri yoketmemeyi düşünebilsek.. öyle zarif ve güzeller ki..
Ne kadar zengin bir ülkem var herrrr şeye rağmen. Yol kenarları, betonlardan fışkıran kaç türlü şifalı ot cenneti.. Tanımadığımız, merak etmediğimiz, ilgimiz olmadığı için veya yaz mevsiminde kuru, sararmış gördüğümüz için işe yaramaz ve ölü sandığımız bir koca ecza deposu a canım biricik memleketim.. beni boş oturup öööyle donuk bakarken -ölmüş bu- diye nasıl yoketmeyi düşünmüyorsak, bu canım bitki örtüsünün de dalıp gittiğini ve yağmurlarla canlanacağını hatırlasak.. kıyar mıyız canına acaba?
Çok seviyorum! Ama çok!
(Son foto baharlardaki capcanlı hali)
🍀❤️🏃‍♀️🐝🌿🌍🌱🥀
#koşyoncakoş #ferulacommunis #permakültür #doğaaşkı #hayatekiyorum #umutbiçiyorum #doğa #koşu #arısevgisi #arılarasağlık

Öfkeliyim. Aldığım dm’lerden bazıları şö

Öfkeliyim.
Aldığım dm’lerden bazıları şöyle:
Nihayet siz de kilo almışsınız.
(Nihayet diyor!)
Düzenli koşmanıza rağmen, kilo almanız beni rahatlattı.
😳
Bu yorumlara ağzım açık kalırken; memlekete adım atar atmaz ilk bombayı komşu Teyze “Kalçan genişlemiş” diyerek patlattı.
“Sen sevmezsin ama, senin olmadığın ortamlarda kilo aldığın konuşuluyor. Çok zayıftın, iyi oldu güzelleştin. Kızdırmak için değil, yakıştığı için söylüyoruz” lar devam etti.
🫣
Kaç kez kilo/güzellik konularında insana fikri sorulmadan yorum yapmanın bir dürüstlük veya iyilik değil; tam tersine sınır ihlalci, kırıcı, travmatik olduğunu ve bir duygusal şiddet içerdiğini söyledimse de, nafile.
👀
Bana bakarken totomun çeperinden çok, gözümün-gönlümün-yaptıklarımın içine bakılmasını önemsediğimi, beklediğimi söyledim.
Birbirimize kaç aldık kaç verdik diye bakmaktan öte, nasılız, neler yapıyoruz diye bakmak için kendimizi ciddiyetle geliştirmemiz gerektiğini de söylemekten yoruldum.
🫀
Bu konu beni acıtıyor diyorum, hassas olmakla eleştiriliyorum.
Ben pes!
Sağlık sorunu olduğundan bihaber, saçlarını yitiren, kilo alıp veren bir dosta ilk refleksin “kel kalmışsın, suratın davul olmuş” mudur?
👙
Memen yok yaptırmayacak mısın yorumundan da tükendim. Memelerim bence çok yeter.
İnsan ne değişimini açıklamak, ne de maruz kaldığı bu acayiplik karşısında dili tutuk kalmak zorunda mıdır sırf senin sınır tanımaman yüzünden?
🚸
Peki çocuk oldukları için “anlamazlar” varsayılan o ortamdaki çocukların yaşadığı duygusal şiddet ve estetik kaygı travması?
Üniversitede blumia olduğumu yazdığım yazıya, “Annem ablamın kilo problemiyle öyle meşgul ki, benim onlara benzememek için her yemekten sonra kustuğumun farkında bile değil” diyen o ergen erkek; ailesindeki kadınların estetik kaygıları ve konuşmaları yüzünden anoreksiya olmak için her gece dua ettiğini yazan o kız mesela!
Yeter.
⛔️
Dış görünüm dışında paylaşacak başka içeriğimiz yoksa o an, tam da o an, susmak altındır; can kırmaz kurtarır diyorum!
🙌🏼🤐
#kilo #estetik

Nihayet… Zeytinim. Çıplak ayak yaşayabilme ö

Nihayet… Zeytinim.
Çıplak ayak yaşayabilme özgürlük ve seçimimi.. doğayla olan aşkımı… baktığımda görebildiğimi, dinlediğimde duyduğumu.. yoruldum dediğimde beni yorgun düşüren peşinde koştuğum değer işleri.. kırıldığımda kırıldığım şeyleri; ve beni neyin neden nasıl öfkelendirdiğini.. filan düşünüyorum işte. Demek ki varım. (Ne de güzel çekmişsin a canım Destinacım)
🍀❤️🌿🌍🐝🏃‍♀️
📷: @destinatokbass
#zeytin #doğa #anitibariyle #cogitoergosum

Yanmayı izlemek, yangına tanıklık etmek, için

Yanmayı izlemek, yangına tanıklık etmek, içinde olmak, uzağında ve seyirci olmak hepsi çok ağır. Hayat yanıyor.
Yanan yerleri karış karış bilmek, anılarının olması ve olana seyirci kalmak da bir tür duygusal travma.
Geçen sene yangınlarda gönüllü çalışmış nice dost bu sene orada olamıyor. Orman gönüllüleri eğitimlerinin yerelde açılması, bir kulüp veya dernek üyesi olmadan bireysel başvuru yaptığınızda, ancak kişi sayısı belli bir sayıda olursa mümkün.
Mesela, Datça’daki başvuruların Marmaris eğitim bölgesine -70km uzaklığa- yönlendirilmesi henüz eğitilemeyen ve bu koşullar altında da uzağa gidemeyeceğini öngörüp başvurmayan binlerce gence sahip olduğumuz gerçeği, ağır geliyor.
Yangın olursa eğitimsiz kişilerin alana girmesi daha büyük tehlike ve kontrolsüzlüğü beraberinde getiriyor. Eğitim almanın önemini, almadan yangındaki alanlara girilemeyeceğini anlatmaya çalışanlara da “biz her türlü gireriz, kimse bizi tutamaz” diyen kişiler de aslında hepimizi yakmış oluyor.
Eğitim almak isteyip alamayanların çaresizliğine mi yanmalı..
Yoksa şu anda, alevlerin içinde hayatı kurtarmak için canını ortaya koyanlar varken, acayip genellemelerle oturduğu yerden o yapılmıyor bu yapılmıyor diyerek çok şey yapanların hakkının teslim edilmemesine mi?
En çok da şuna yanmalı belki;
Yangına üzülmeyi dahi tüketmiş basın ve politika.
Yangın da kanıksanmış bi bakıma. “Bekleniyordu, olmuş” durumuna indirgenmiş.
Bu, benim için bir tür duygusal şiddet.
Acıyı, kaybı böylesi kanıksamış ve takdir ve yapıcı söylemi bırakıp sadece eleştirerek yaşamayı seçenlerin diline maruz kalmak travması bu.
Alevlerin içinde elinden geleni ardına koymayan; hatalardan alınan dersleri uygulayan herkese minnetim sonsuz.
Oralar hiçbir yere benzemeyen kudrette eşsiz bir doğa. Küllerinden doğacak.. yine. Yeniden.
İçeriden canlı paylaşımlarla bilgi veren Sevgili Aygün’e de teşekkürler..
Rüzgar dur. Yangın sön.
Çöpsüz kal. Elindekini tut. Doğaya atma. Koru. Yaşat ki yaşa.
.
#marmarisyanıyor #eğitim #yangın

Annemin çalışkanlığına tanıklık ederek bü

Annemin çalışkanlığına tanıklık ederek büyüyorum. Çalışkanlığının yanısıra, annem aldığı her sorumluluğu sahiplenir. Sahiplenmek, sahiplenilmek derken, köleleştirici veya incitici, özgürlük kısıtlayıcı bir sahiplenmeyi kastetmiyorum. Şefkatli bir sahiplenmeden bahsediyorum.
Annem 35 sene boyunca çalıştığı İş Bankası’ndan bireysel bankacılık dendiğinde “efsane müdüre” olarak anılarak, bizim zorumuzla emekli oldu.
Çocukken çok kıskanmışımdır annemin çılgın banka sevdasını. Bankası her şeyin önünde gibi gelirdi.
Bugünkü yaşımda ve başımda, yaşadıklarımıza baktığımda duygularım bambaşka.
En zor günümüzde, en kötü, en acı günümüzde annemin bankası hızır gibi yanımızda oldu.
Ben ve kardeşim, bugün, her anlamda huzurlu ve güvende hissediyorsak bu;
1- Annemin sağlığı konusunda müthiş sorumluluk sahibi aktif bir insan olması ve kendine hep iyi bakması
2- Bir hastalık veya sorun anında doktor/hastane fark etmez, konu kurum kişi neyse o, hepsiyle uyumlu, mantıklı ve herkesin işini kolaylaştırıcı bir tutum ve davranış sergilemesi
3- Dünya’daki her canlıyla candan ilişkiler kurmuş ve kurmaya devam ediyor olması ve muazzam iletişim becerisi, insan ilişkileri
4- İş Bankası emeklisi olarak, ömrünü adadığı bankası tarafından bunca sahiplenilmesi, güvence altında olması.
Annem iyi ki bunca sene bu kadar aşkla çalışmış. Emeğine ve ömrüne sağlık.
Çok zor bir haftayı geride bıraktım.
Annem kovid oldu, hastaneye yatırma kararı almak zorunda kaldık, kardeşim Dubai’de ben burada. Yalnızlığım. Kaygılarım. Sorumluluğum. Mola alma şansım olmayan işler. Yollar, yollar. Hayatım gerçek anlamda bir ultra maraton.
Dün bi ara, karşıdan karşıya geçerken çok yorgun hissettim. Sonra, içimden bir ses; bak annem olsa şimdi “ben bunları kendime dert etmiyorum, ne iş olursa gönülden yapıyorum, bu beni hayata bağlıyor” der, şikayet etmeden, bugünün işini yarına bırakmadan yapar ve gülümser dedi.
Annecim, teşekkür ederim.
Çok şükür evimizdeyiz, iyiyiz. Derdimiz fasulye.
Maşallahlarınızı eksik etmeyiniz.
🍀❤️🧿
#annem #işbankası #teşekkür

Koşmak arkadaşım olmuş benim. Buluşamadığı

Koşmak arkadaşım olmuş benim. Buluşamadığımızda üzüldüğüm, özen gösteremediğimde dert edindiğim, hatırını sormadığımda eksikliğini hissettiğim, hakkını teslim etmediğimde veya hakkını vermediğimde sonuçlarını gece uyku düzenimden tut, her türlü ruhsal bedensel bütünsel sağlığımda bariz hissettiğim…
Oysa buluştuğumuz her gün ve andan itibaren Arkadaşım Koşuyla, günüm gecem bambaşka.
İnsan ilişkilerim, kendimle ilişkim bambaşka.
Tüm olumsuzluklar içinde dayanıklılığım, umudum, fikirlerim, olmazları oldurabilecek çözümlerim türüyor yolda. Mutluluğumu paylaşıyor Arkadaşım Koşu.
Mutsuzluğumu da!
Anılarımı, kimselere anlatamadıklarımı saklıyor güvenle.
Ketum ve güvenilir.
Unuttuklarımı hatırlatan bir hafıza bazen; bazen de unutmak istediklerimi benden alıp yola/dağa/taşa/denize saçarak unutturan, rahatlatan bir kabussavar.
Yalnız hissettirmiyor ya da, kalabalıklardan kaçmak için en akılcı sığınağım oluyor.
Hem cömert, hem de alçakgönüllü.
Müthiş sabırlı ve sabrı öğretici. Emektar, sen aramasan da o seni arar. Uzun görüşemesen de sitem etmez, müthiş kas hafızası var. Buluştuğun an kaldığın yerden devam edersin..
İşte böyle bir şey koşmak; arkadaşlık…
Yalıkavak yokuşları, Bodrum patikaları özleşmişiz. Kavuştuk. Mıntıka gözlemlerimizi, temizlenecek çöpleri, yanıcı riskleri azimle sabırla tespit ettik. Her yaz olduğu gibi yine koşa koşa.. elbet temizleyeceğim.. planlayayım, buluşuruz yollarda.
🍀❤️🏃‍♀️
#koşmak #koşu #koşyoncakoş #runner #arkadaş #çöpünesahipçık #atıksızyaşam #doğasever #kosugunlugu

Hayli gençmişiz evlendiğimizde, ana baba olduğ

Hayli gençmişiz evlendiğimizde, ana baba olduğumuzda.. Üzerinden 22 ve 18 yıl geçince anca anlıyor insan ne kadar küçük olduğunu. Hem öyle hoppadanak kazanılmıyor bu özel sıfatlar. İlla bir çocuk sahibi olmakla hele, hiç olunmuyor Baba. Kimliklerde “Baba Adı” diye kanun yazar da, kalpte “Babam” yazdırtmak başkadır. Ardacım,
Yıllar geçtikçe sevgini hissettirme, yaşama, yaşatma ve sonsuz ama sonsuz paylaşma halin..
Zor ve bilinmeyeni, beklenmedik sürprizi bol babalık yolunda eksikleri, gelişebilecek nice becerileri farkında olarak geliştirme çaban.. dürüst olayım beni şaşırttığı kadar, bana kendimi de geliştirmeye özendiren ittiren ve farkındalığımı diri tutan bir hal.
Çocukların uğruna neyse gereken ondan asla vazgeçmeyişlerin… çocuklarına o kapıdan bir gün geçerler geçmezler demeden her kapıyı açık tutmak için gösterdiğin çılgın özverin gerçekten ömre bedel…
Olmuşsa bi hatan, o içten özür dileyebilişlerin, geri adım atabiliş ve icabında yılmadan sabırla iğne oyası işler gibi ileriye gidişlere cesaret verişlerin.. Çocuklarımıza hayattaki en büyük kazanım ve örnek a canım Ardam… bana ne kadar biriciksen, çocuklarına da o kadar biriciksin!Yetmez bence kimsenin tahmin edemeyeceği kadar da eğlenceli ve şaşırtıcı bir Dayı, Amca ve Efsane Dondurmacı Eniştesin.
Pek tabi onlarca yumurtlayıp yuvadan uçurup sahiplendirdiğimiz muhabbet kuşlarımız için veterinerler alemini ayağa kaldırışın; gençliğinde evden kedi peşine kaçan Ginger Bey’i bulmak için kendini don paça sokaklara atan babalığını da not düşelim buraya. Babalar Günün kutlu olsun Ardacım!
Çok seviyorum seni Arda… ona göre yani…
🍀❤️🧿🫶🏼🔊
#babalargünü #baba

Gelenekselleştirilmişcesine.. bir yaza giriş fo

Gelenekselleştirilmişcesine.. bir yaza giriş fotosu bırak kaç yapayım buraya.
Kırmızı Rujlu Kadınlar Cumhuriyeti buluşmuştur… yolumuz yazımız barış ve mutlulukla gelsin… Yolların, zeytin ve arıların arasında, sağlıkla gelsin bu yaz.. hem kendime hem bütüne…
Yolcu yolunda gerek..
ana kız selam ve sevgiyle…
🍀❤️🌿🐝🌍💦🫶🏼🛻
#muğlailsınırı #anakız #yolculuk #arısevgisi #zeytinömürlülük

Hiç tanımadığım bir diyara kucağımda 52 gü

Hiç tanımadığım bir diyara kucağımda 52 günlük kızımla, herkesin ”bu zamanda oraya gidilmez” dediği bir tarihte, Dubai’ye taşındım. Tam 22 sene önce, sıcaktan kavrulan bir Ağustos’da. Hamileliğim de riskliydi, 9 ay yatakta geçmişti.
O yataktan kalkıp kucağımda bebekle Dubai’ye yalnızlığa gelmek, ayakta durmaya geçişin ilk acımasız adımıydı.
Geldiğim bu çölde, nemin yağmur gibi pencerelerden dışarıyı görünmez kıldığını; Ağustos Ayı’nda elimde bebeğimle; büyümemiş kendiliğim, çöl fırtınasının kum taneleriyle yeri göğü karartıp yüzüne çizik çizik dayak attığını;
içerisi ancak dışarıdan soğuk olursa hayatın küflenmediğini…
Kızıl sarı sıcak çölün içinde suni bir cennet diye yargılarken buraları, gayet samimi bir hayat yaratılabildiğini, “benim zaten dostlarım vardı” derken, yepyeni can dostların hem de en sağlamından sil baştan ve sıfırdan kazanılabildiğini gördüm.
Dahası hiç tanımadığım bir Yonca’nın varlığından ve hiç bilmediğim 40 sihirli kapısı olan bir otelin sahibi olduğumu; anahtarları alıp kapılarını açtığımda hayal ettiğim yazarlık dahil, asla aklıma gelmeyen neleri ortaya çıkarabildiğimi gördümse.. hepsi çölde susuz kalmaktan..
Sizinle, yazar tıkanıklığı dediğimiz o uçsuz bucaksız çöl ve kuraklıkta su bulmayı istiyorum.
Gerisi zaten bereket.
🍀❤️🌿🐝🌍💦
Zoom’da buluşuyoruz.
13 Haziran Pazartesi, Tr saati ile 20:30-22:30 arası.
Kayıt için link hem benim, hem de @sanalyazievi profilinde.
🙌🏼✍🏼🫶🏼
Amaç ve İçerik: Cebimde kendi kuraklığım, kendi çölümle karşılaştığımda nasıl hayatta kalırım bilgisi ve bir de orada bile bereketimi fark edebilmemi sağlayacak en az iki uygulama.
👇🏼🤝🫀📝
İhtiyaç notu: Kağıt-kalem kapın da gelin. Yazmak da değil amaç veya mesele, yazar filan olmak da gerekmiyor. Birlikte çalışmak her derde deva oluyor. O kadar..
🍀😉
#yazar #çöldekibereket #yoncaylayazıyorum #sanalyazıevi #seminer #yoncatokbaş #yaratıcıyazarlık

Aslan Cem liseden mezun oldu. Ve biz mutluluğumuz

Aslan Cem liseden mezun oldu. Ve biz mutluluğumuzda yalnız değildik. Bu ikinci cümledir her şeyin özeti.
Cübbesini giyip de yanımıza geldiğinde, bakamadım oğluma. Kıyamamak de, inanamamak de.. sevginin ve teşekkürün insanda yarattığı taşıması zevkinden ağır keyfi ne yapacağını bilememe de.
Duygulanınca gözleri iyice çocukluğuna dönüyor onun da. Küçücüktün oğlum. Ne güzel büyüdün.
Duygulandığını görmek mutlu ediyor ve kalbim iyice sıkışıyor bunca şeyin yanında.
Zerre yük olmadan bize, tüm sorumluluklarının bilincinde bir öğrenci ve insan oldun oğlum sen. Biz çok rahat anne baba olduk okul yolunda senin varlığında. Eğitim sistemi içinde sorgulanması gerekenleri de beraber sorguladık. Körü körüne katlanmadık, veya farkındalık eksikliği ile büyümedik. Pandemiden geçip arkadaşlığın değerine, otoritesiz disipline, hayatın bi gün ve onun da her gün olduğuna vardık en sıkıntılı sınav dönemlerinde. Olur da politik ekonomik trendler filan hayatın basit ve sade yeterliliğini unutturmaya yeltenip de seni kasarsa; bunları hatırlarsın sen mutlaka. Hatırla;)
A Canım Oğlum,
liseden mezuniyetin hayırlı olsun. Muzip, mütevazı, vakur halin daim; sevgi, saygı, empati, dürüstlük, adalet, samimiyet ve dostluğa emek düsturun hep senle olsun.
Aslan Cem.. teşekkürler oğlum.
Yolun açık… ha deyince bil ki koskocaman ailen bugünkü gibi hep yanında.
🍀❤️🦁🐝🌿🌍

Bahçemin cüce dutu çok yüce gönüllü! Şöyl

Bahçemin cüce dutu çok yüce gönüllü! Şöyle bi uğradım dalına, elim yüzüm gözüm karadut içinde kaldı! Toplasam torbalarca.. kuşlarda nasipleniyor. Bize bi avuç yetti. Nar kaç çiçek açmış, saymadım. Kendi bilir kaçını bize meyve sunacak. Limonlar çiçekli. Zeytinler bebeli. Canım Can Erik bu sene de yetişemedim sana ama olsun, ordaydın, Türkan ve Evren belgeledi. Geldiğim gibi komşum Sedef’in güzel ve gülen gözleri, kocaman açtığı kolları sarılarak karşıladı. Ezel, asmaya bi çardak çakmış üzümler sallanıyor. Bisikletlerin havası sönmüş dedik diye biz koşup gelene kadar hava basmış, yetmez toz içindelerdi tozunu attırmış. Bu cümlede siz de durun. Hayatta karşılıksız sevgi dolu insanlar var.
Gözlerim doluyor yazarken; çünkü aslında yazmaya, paylaşmaya, adını anmaya kıyamıyorum ne köyümün ne komşularımın. O kadar gözümden gönlümden hunhar ve yıkıcı gönüllerden sakınasım var; ama kendimden bile koruyamadım. Burada doğmuş büyümüş cennetin esas sahiplerine sonradan gelip yaren olmaya, kaçıp tüm yüklerden sıyrılmaya geldiğimiz çok bilmiş hayatlarımızla had ve hududumuzu bilelim; her gelen de o saygıyla gelsin diye her gece sedir ağacı kokulu evimde yatıp dua ediyorum.
Buraları kendine benzetmek, veya her yere benzetmek; her kıymetinden bi fırsat yaratmak değil de, yaşamak olsun niyetimiz. Bazı yerler ve şeyler de her nasılsa öyle kalsın. Horoz ve tavukları dinliyorum. Arı vızıltısına karışıyor sesleri. Dün arka dağı koştuk. Yine. Bisikletlerle patikalarını dolaştık. Bir güne dağını taşını denizini, pişisini, bal ve bademini sığdırdık. Mithat Amcam’la Fatma Teyzem’in de tabi ki elini öptük. En büyük kaygım saygıda kusur etmektir hayata, hayatıma bunca sevgi katanlara. Vefa, saygı ve sevgi. Benim için önemli. İncelik, değerli. İstemeden, farkında olmadan kalp kırabileceksem bi gün, elim ayağım varmasın buralara. Dün Dünya Çevre günüymüş. Bana her gün Dünya doğa arı hayat çevre günü. A dostlar, ben o günleri yaşamakla meşgulüm. Olmakla..

Muğla İl Sınırı… Memleketim! Memleketime ge

Muğla İl Sınırı… Memleketim! Memleketime geldim mi gözlerimin içi gülüyor. Uykum mışıl, sabah kalkışım bambaşka bi enerji. Kök.. insan bir ağaç bi kuş bi arı.. köklerin nereden, nerede yeşerip can buluyorsan orası hayat. Hayatın 1 gün bile olsa trilyon yıllık ömrün var gibi geçiyor sen o kendi toprağına kavuşunca. Ben yani, benim için bu böyle. Bahçemize, zeytin ağaçlarımıza kavuştum. Deniz kokusu, Benjamin Button’daki kuşların şakıması.. Kayısımızın yıllar sonra kayısıları ile karşılaması… bebeleri coşmuş yepyeni taptaze bi hasada hazırlanan zeytinlerimiz… tohumları alınacak en leziz roka…
Ve şimdi yol… yola çıkış zamanı. Biricik köyüm, taş evimiz Kaymak Nene’den yadigar, hayata döndürdüğümüz taş evimize sarılma saati. Kızlancığıma gitme saati. İnsan yaşayacağı, ömrünü vakfedeceği, göçüp gitmek istediği yeri bulunca bi başka tamamlanmış hissediyor. Ben tamamım.
En sevdiğim yol hali. Nilüfer’in “Ta uzak yollardan koştum geldim senin kollarına” çala dinleye söyleye avaz avaz, Dünya’nın en güzel ve uzun bacaklı ulu çamlarına selam çaka çaka penceremi açıp gitme saati. Durmak bilmeden çalışan türeten kafamın nefes alma hakkını kalbe teslim saatim.
Günaydın biricik memleketiM!
🍀❤️🌿🐝🏃‍♀️🌍
#muğla #ege #yalıkavak #kızlan #4yapraklıyoncabahçesi #instablog #kaymaknenenineviyaşıyor #umutekiyorum #hayatbiçiyorum

Ne maratonlar koştum da böyle nabız görmedim.

Ne maratonlar koştum da böyle nabız görmedim. Evlatlara dair bir şeyler, insana bambaşka kalp çarpıntıları yaşatıyor. Bugün Aslan Cem mezuniyet balosuna giderken başım döndü, kalbim nasıl çarptıysa artık bi ara oturmak istedim. Hayal gibi her şey. Yanımda duran bu koca insana bakıyorum, gözümün önünde koca gözleri ve çocuk sesiyle sorular soran o küçücük Aslan Cem duruyor. Baktığım gerçekle gördüğüm mazi karışıyor. Topuklu giydim. Yok, yetişemedim. Git gide küçülen benim. Büyüyen o. Gülüyorum ağzım kulaklarımda, gözümden düşmeye sürekli hazır 2 damla. İnsan çocuğunun gözünde hep aynı bebeği görüyor. Gençlik ne güzel bi şey! Arkadaşlıklar, kutlamalar, heyecanlar.. bilinmeyenler meraklar tatlı tuzlu kaygılar.. bugünü duygusal olarak atlatmak için sabah koşarken iyi ki koşuyorum diye ne şükrettim. Benim gibi duyguların tamamını hep tavan yaşayan bir insan için eğer koşu gibi bir duygu durum ayarlayıcısı ve özde her derdin devasını sporda bulma alışkanlığı olmasa bilmem halim nice olurdu..
Aslan Cem… Pek bi tatlı Beyefendi oldu.. Takım elbise filan.. aman da aman. Biz de arkasından öööyle baktık ana baba abla… hey gidi hayat… hep bugünkü gibi heyecanlarla gel, ben nabzı düşürmek için koşmaya varım.
Ooof of.
🍀❤️🦁🧿🌳🥂
#mezuniyetbalosu #prom #hatıra #annelik de bir #maraton hem de #ultramarathon #mezuniyethatırası

Biricik Aslan Cem, Oğlum sen bugün 18 oldun. Sen

Biricik Aslan Cem,
Oğlum sen bugün 18 oldun. Sen, insanın kalbine sessiz sedasız konan, hiç kimseye yük olmadan sorumluluklu halinle; çalışkan akıllı bıdıklığındaki mütevazilikle hepimizi gönlünden fetheden bir küçücük Aslan’cıktan artık reşit bir birey oldun. Hiç beklenmedik zamanlarda insana dokunmaya kıyamaz yumuşaklıkta gelip sarılan, sevgisini söyleyen/hissettiren, türlü hal ve durumda iletişim becerinle bizi hep hayrete düşüren Aslan Cem, 18 mi oldun oğlum sen?
Hele bi şey sana ters geldiyse -amanın aman- duygularını tüm diplomatları sollayacak bir beceriyle ortaya koyan ve icabında hepimizi adalete sağduyuya davet eden bir insan oldun. Biz de sınırlarımızı senle bir saygıyla öğrenir olduk. Biliyor musun a canım oğlum, doğduğun an -ki o fotoğraf da burada- öyle bir ciddi baktın ki bana.. Babanla birbirimize bakıp bu ne ciddiyet arkadaş deyip ceketlerimizi ilikleyip saygı duruşuna geçesimiz geldi. Bugün de tek bakışınla durumumuz pek değişmedi. Ortama girişinle kendimize çeki düzen verişimiz eşzaman. Düşünerek konuşulur seninle. Sorularına cevap vermek için tarih kitaplarını, fizik kurallarını, matematik denklemlerini çalışıp; illa kalpten dürüst cümleleri söylemeye cesaret gerekir.
Biliyor musun, karnımda cinsiyetini hiç merak etmedim. Elde olmayan nedenlerle öğrenince ömrümce oğlum olursa adı Cem olsun derken, babana aşktan hikayesini yazdığım ACT uğruna bir de A harfi için aşktan, ormandan, cimbomdan, burcumdan Aslan Cem’e karar verdik. Ekranlarda İstanbul Masalı zamanıydı; karnımda sen, dereotu ve zeytine aşermem unutulmazdı.
Aklı selim, gözleri kalbinin aynası masum oğlum,
Adil kal. Aşkla yaşa, artan neyin varsa sevgiye vakfet. Say. Sev. Seni geliştiren eleştirilerle gelen çevreye kapın açık kalsın. Özgür sınırları korumak senin alanın. Koru. Dünya’daki eğitim hakkı eşitsizliğiyle ilgili bir derdim var Anne demiştin. Çözüm üretmeye yatkınsın. Yaparsın. Güven hayata.. hayat sensin. Ömrün bize armağan oğlum.
Aslan Cem,
Doğum günün, 18. yaşın kutlu olsun.
🍀❤️🦁
#18yaş #doğumgünü #aslancemtokbaş

Dil diyorum.. önemli. Tepişerek mi sevişerek mi

Dil diyorum.. önemli. Tepişerek mi sevişerek mi iletişiyoruz…
Madem öyle, yarın hayatımızın küçüğü de reşit oluyor.. Evimizde reşit olmayan birey kalmıyor, duygusal anneliğim tavan yapmış.. E o zaman dans diyorum!
🍀❤️🐝💃🌍🥰
#iletişim #dans #sürdürülebilirlik #arısevgisi #umutekiyorum #hayatbiçiyorum

Harvard Business Review Türkiye’nin Sürdürül

Harvard Business Review Türkiye’nin Sürdürülebilirlik Zirvesi’nden sahne arkası..
♾“Sürdürülebilirliği Anlamak İçin Yaşamı Anlamak” temasıyla, Etki Salonu’nda Doç. Dr. Dicle Yurdakul’un moderatörlüğünde, Boğaziçi Üniversitesi’nden Hocamız Prof. Dr. Zafer Yenal ve Sevgili Arkadaşım Dilara Koçak ile birlikte, olanı ve çözümleri konuşmak, paylaşmak; onarıcı, yapıcı ne çok fikirle doldurdu beni.
📚Defterim notlarla dolu ayrıldım bal gibi tatlı sohbetimizden.
🧶Doğayla kopan bağımızı yeniden “bağlamak” mümkün mü ve nasıl olurundan;
🌱eylem ve söylem birliğinin nasılına.. ve benim baktığım ve yaşadığım yerden umudun her daim var ve her şeyin mümkün olduğu o kadim gerçekten bahsetme şansım olduğu için, çok mutluyum.
🐝Sürdürülebilirlik Zirvesi’nde söyleyeceklerimi duyurmaya değer bulmuş olmaları pek mahçup ve mutlu etti beni. (Hani acayip gurur duydum ve aşşşırı heyecanlandım diyemedim de.. kıvırdım durdum işte yine:)
Kayıt linki paylaşılacak… onu da ayrıca postalarım ilgilenenlerin seyrine..
🏹Bir de;
Hayatta eğer bir şeyi yapasınız yoksa, belki de o kişi siz değilsinizdir ve bunu keşfedip bazen zorla atacağınıza o adımı hiç atmamak da şahane bir eylemdir ;) ve ve ve o işi harbi yapacak birilerine gölge etmemeyi seçmek de çok ciddi cesur ve yapıcı bir eylemdir.
Hayatı sürdürülebilir kılmanın da bir yoludur..
😅Şimdi bir derin nefes.. rahatlıyoruz.
🍀❤️🐝🌱🌍🌿♾
@hbrturkiye #sürdürülebilirlikzirvesi #dünyayasözümüzvar #sürdürülebilirlik

Son Yazılanlar

Kırmızı sobam başkasının evinde yanıyor
09/02/2022
Her adımda cık cık
05/02/2022
Cesur Kız
25/01/2021
Ben kendimi kurtarabilirim
10/01/2021
Ben bu hayatta “Etki” yarattım
29/06/2020

Yazı Aboneliği

Yazılarımdan haberdar olmak için mail adresinizi yazın:

Web Tasarım Destek Dijizu.com Telif Hakları

Ana Sayfa
Hakkında
Yazılar
İletişim
Koçluk
- Koçluk Nedir?
Kitap
Projeler
Basın