Köln’deyim. ANUGA Fuarı’ndan çıktım, düz gittim, sağa döndüm, daha da düz gittim. Az ileride bir yeşil alan geçip demir bir köprüye geldim. Trenler geçiyordu sağımdan. Boyum kadar bariyerler vardı. Boyum…
Bu iki kelimeyi yan yana ne zaman duysam aklıma ilk gelen Kenan Doğulu. Ama “Tutamıyorum Zamanı” şarkısının 11-12 dakikalık canlı ve uzun versiyonuyla. Önce şu detayı yazmam gerek; şu anda…
Yol bisikleti sezonunun bu bölümünde tek günlük klasikler yapılıyor. Bunların en meşhuru Paris-Robouix Cobbles klasiği (Arnavut kaldırımlı) daha niceleri var. Televizyondan izlemesi 20 küsür günlük Tour De France, Giro gibi…
Notre Dame Katedrali’nde bir yangın çıktı. Katedral bütün Dünya’nın gözleri önünde, çaresiz bakışlar ve ilahiler eşliğinde, sessiz ve cayır cayır yandı. Kalbimin yüzünü pek de gösteremediğim zamanlar yaşıyorum. Belki de…
“Haydarpaşa Babam ve Ben” yazısını 30 Kasım 2010’da Kelebek’de yazmıştım. Haydarpaşa Garı yandığında, içim cızır cızır yana yakıla yazdımdı. Bugün Porto’da Sao Bento Tren Garını gezerken aklıma geldi. 1916’da açılmış.…
Benden yepyeni bir ben, hatta birkaç tane ben daha doğurduğumu düşündüğüm şu dönemde, daha önce hiç bu kadar derinden hissetmediğim bir mutsuzluğa düştüm. Beni tanıyanlar, “mutluluklarını çok yüksek seviyede yaşadığın için,…
İnsan aklına koyar, denemekten vazgeçmez, çalışırsa, her şeyi yapar. 80km de koşar, 130 da, 500km de! Bu yazı koşmakla ilgili değil zaten. Hayattaki hedeflerimiz, amaçlarımız; onları gerçekleştirmek isterken yaşadığımız zorluklar ve…
Başarı göreceli. Yapamamak da varmış ama yılmak yokmuş. “Bugün 21 Nisan 2013, dün İznik Ultra Maratonu’nda 80km’lik bir parkuru, zor da olsa bitirdim.” diye başlayan bir özgüven ve başarı yazısı…
“Annem her sabah mutlu, huzurlu, sağlıklı ve enerjik uyanıyor. Giyinip rujunu sürüp sanki akşam üstü çayına gider gibi, sabah saat 6’da, pür neşeli hazır. Annemin yaşı yok. Ruhu, hareketleri, hayata…
